Ρίχνω στη νύχτα μια σπρωξιά I'm giving the night a push
παίρνει φωτιά και ξημερώνει it sets on fire and the dawn breaks
στην τελευταία ρουφηξιά with the (my) last puff
παίρνω όρκο να τελειώσει πια I swear to end
ό,τι τελειώνει. everything that's ending.
Μπαίνω στο τρένο την αυγή I'm taking the train at dawn
για να με βρει σε άλλο μέρος so that I find myself in a different place
η μέρα ετούτη που θα μπει when the day begins
να με γλιτώσει απο'κει to save me from there
που ήμουνα ξένος. where I was a stranger.
Φεύγω,φεύγω,κάθε μέρα φεύγω I'm leaving, I'm leaving, every day I'm leaving
μέτρο-μέτρο, όλο πιο μακριά metre by metre, further away
φεύγω,φεύγω, τόσα χρόνια φεύγω, I'm leaving, I'm leaving, all these years I've been leaving,
στην καρδιά μου όλο πιο κοντά. closer and closer to my heart.
Ρίχνω στα μάτια μου ένα φως I shine a light in my eyes
και κάνω ανάκριση μονάχος, and I am interrogating on my own,
ο χωρισμένος μου εαυτός my separated self
είναι που χώρισε τον κόσμο is the one that separated the world
από λάθος. by mistake.
Άραγε τι να φταίει, τι What is to blame, what
που ονειρευόμαστε στον ξύπνιο, that we dream awake
και να 'ναι η λησμονιά αυτή and can it be this oblivion
που ανοίγει πόρτες το πρωί that opens doors in the morning
στον πρώτο χτύπο. only on the first knock?
Φεύγω,φεύγω,κάθε μέρα φεύγω I'm leaving, I'm leaving, every day I'm leaving
μέτρο-μέτρο, όλο πιο μακριά metre by metre, further away
φεύγω,φεύγω, τόσα χρόνια φεύγω, I'm leaving, I'm leaving, all these years I've been leaving,
στην καρδιά μου όλο πιο κοντά. closer and closer to my heart.
